چگونه با تنبلی مبارزه کنیم
چگونه با تنبلی مبارزه کنیم
خیلی وقت ها پیش میآد که تنبلی و بی حوصله بودن باعث می شه که ما نتونیم به نتیجه دلخواهی که از خودمون انتظار داریم برسیم و زمانی که تعداد این قبیل کارها افزایش پیدا می کنند ما هم آهسته آهسته دچار افسردگی و یا عدم اعتماد به نفس می شیم و کم کم در پاتلاقی به نام تنبلی و بی حوصلگی فرو میریم، بدون اینکه خودمون متوجه بشیم.
برای اینکه بتونیم با تنبلی مبارزه کنیم اصلا نیاز به سلاح های فضایی یا فوقِ مدرن نیست، ما می تونیم با تکنیک های خیلی ساده با تنبلی مبارزه کنیم و پیروزِ میدان شویم.
چگونه با تنبلی مبارزه کنیم :
در دسترس قرار دادن وسایل مورد نیاز
دقت کردید! بیشتر وقت ها، زمانی که می خواهیم با خانواده یا مهمون هایی که داریم بشینیم سرِ سفره از قبل همه چیز رو آماده می کنیم و موقعی که همه می شینند سرِ سفره یا سرِ میزِ غذا همه چیز روی سفره آماده است.
ما هم از همین تکنیک می تونیم برای مبارزه با تنبلی استفاده کنیم، یعنی زمانی که کاری رو می خواهیم انجام بدیم تمام وسایل و تجهیزاتی که نیاز هست رو در جلوی دستِ خودمون قرار بدیم و (تقریبا) همه چیز رو ازز قبل براش محیا کنیم تا بتونیم اون کار رو خیلی سریع، بی دردسر، کامل و با حوصله انجامش بدیم.
اگر احیاناً ما وسایلی که نیاز داریم در دسترسمون نباشه شاید اون کار رو همش به تعویق بندازیم یا شاید هم انقدر تنبلی کنیم و یا امروز فردا کنیم که اصلا کاری رو انجام ندیم و اون کار رو همش پشتِ گوش بندازیم.
این موضوع تقریبا مثل زمانی میمونه که ما همه چیز رو سرِ سفره آماده کردیم و نشستیم، اما وسط غذا متوجه میشیم که مثلا لیوان یا نمک سرِ سفره کمه، معمولا اگه مهمون داشته باشیم میریم نمک یا لیوان رو میآریم اما اگه مهمون نداشته باشیم و یا خودمون تنها باشیم می گیم که ولش کن! نمک که فشارِ خون رو بالا می بره و لیوان هم که نیاز نیست با پارچ آب می خورم و همش بهانه های خیلی منطقی میآریم تا اون کار رو انجام ندیم.
بنابراین برای اینکه بتونیم کاری رو انجام بدیم و تنبلی رو کنار بزاریم بهتره که تمام وسایلی که برای اون کار نیاز هست رو برای خودمون آماده کنیم تا به خوبی انجامش بدیم.
قانونِ ۵ دقیقه
خب حالا شاید براتون سوال باشه که، تکلیف کارهایی که دوست نداریم و مجبوریم انجامشون بدیم چیه؟
من چند سالِ قبل حسابدار ارشد یک شرکت سوئیسی معتبر با قدمتی بیش از صد سال بودم، البته در اون زمان عاشقه کارم بودم، اما خب متأسفانه در این بین کارهایی پیش می اومد که من اصلا دوست نداشتم اون ها رو انجام بدم، مثلا اصلا دوست نداشتم که دفترهای رسمی شرکت رو بنویسیم، چون این کار فوق العاده حساس بود و چون با خودکار می نوشتم امکانِ اصلاحش رو نداشتم و اگر اشتباهاتم زیاد می شد اداره مالیات دفاتر اون سالِ مالی ما رو رد می کرد و به قولِ خودشون شرکتِ ما رو علی الرأس می کرد و همین موضوع باعث می شد که فشارِ روانی خیلی زیادی روی من وارد بشه و معمولاً نوشتن دفاتر رو به تعویق میانداختم.
اومدم برای انجام کارهایی که دوستشون نداشتم یک قانون گذاشتم، قانونِ ۵ دقیقه!
با خودم قرار گذاشتم اگر مجبور بودم کاری رو که دوست ندارم انجام بدم، فقط به مدت ۵ دقیقه اون کار رو انجام بدم و اگر بعد از ۵ دقیقه حس و حالِ انجام دادنش رو نداشتم اون کار رو کنار بزارم و بعدا دوباره تلاش کنم برای انجامش.
در ۹۰% از مواقع وقتی کاری رو با این قانون شروع می کردم به انجامش انقدر غرق در کار می شدم که اصلا متوجه گذرِ زمان نمی شدم و اون کار رو تا انتها انجامش میدادم.
منم از شما می خواهم که اگر کاری رو که مجبور به انجامش هستید با این تکنیک شروع به انجامش کنید و ازش دَر نرید.
دقت کردید! بیشترِ کارها وقتی که انجام نشده اند خیلی بزرگ به نظر میآند و ما می ترسیم به سمتشون بریم، اما زمانی که انجام داده می شند دیگه عددی نیستند.
منبع: سایت آموزش سخنرانی ، آموزش فن بیان و ارتباط موثر
برگرفته از نوشته: چگونه با تنبلی مبارزه کنیم
